ฉันนั้งอยู่ที่สวนสาธารณะแอบคิดถึงใครบ้างคน | บทความจากบันทึกหัวใจ
บอยนั่งอยู่บนม้านั่งในสวนสาธารณะ สายลมเย็นพัดผ่าน ใบไม้ร่วงหล่นลงพื้น บรรยากาศช่างเงียบสงบ แต่ใจของเขากลับร้อนรน เต็มไปด้วยความคิดถึง
ฉันคิดถึงเธอนะไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง
เขาคิดถึง จ้อง ผู้หญิงที่เขาเคยคบด้วย ผู้หญิงที่มีรอยยิ้มหวาน นิสัยน่ารัก และคำพูดที่อ่อนโยน ทั้งคู่คบกันได้ 3 เดือน เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสุข แต่แล้วความสัมพันธ์ก็จบลงอย่างกะทันหัน โดยไม่มีเหตุผล
บอยพยายามหาคำตอบ พยายามทำความเข้าใจ แต่ก็หาคำตอบไม่ได้ เขารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบพังทลาย เหลือเพียงความว่างเปล่า
“จ้องเธออยู่ไหน?” (เขาพึมพำกับตัวเอง)
“ทำไมเธอถึงทิ้งฉันไป?”
“ฉันคิดถึงเธอมากนะ”
บอยอยากจะตะโกนออกไปให้โลกรู้ อยากจะวิ่งไปหาเธอ อยากจะกอดเธอไว้แน่นๆ แต่เขาทำอะไรไม่ได้ เขารู้ดีว่าทุกอย่างคงสายไปเสียแล้ว
“มันคงสายไปแล้ว” (เขาคิด)
“คงไม่มีโอกาสได้แก้ไขอะไรแล้ว”
บอยหลับตาลง หยาดน้ำตาไหลรินออกมา เขารู้สึกเสียใจ เสียใจที่ไม่ได้บอกรักเธอ เสียใจที่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อเธอเลย
“ฉันขอโทษ” เขาพึมพำ
“ฉันขอโทษจริงๆ”
บอยนั่งอยู่นาน คิดถึงอดีต คิดถึงจ้อง คิดถึงช่วงเวลาที่พวกเขามีความสุขร่วมกัน เขารู้ว่าคงไม่มีวันลืมเธอได้
“แต่ฉันต้องก้าวต่อไป” เขาคิด
“ฉันต้องเข้มแข็ง”
บอยลุกขึ้นยืน เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้า เขารู้ว่ายังมีอะไรอีกมากมายที่รอเขาอยู่ ยังมีอนาคตที่รอเขาไปค้นหา 😭 “สักวันหนึ่ง ฉันจะลืมเธอได้” เขาคิด
“สักวันหนึ่ง ฉันจะเจอคนที่ใช่สำหรับฉัน”
บอยเดินออกจากสวนสาธารณะ มุ่งหน้าสู่อนาคต อนาคตที่ไม่แน่นอน อนาคตที่รอให้เขาไปค้นหาอีกต่อไป แต่บอยไม่กล้าไปรักกับใครอีกแล้วที่ผ่านมาขอเป็นบทเรียน และความรู้สึกดีๆระยะสั้น
Join the conversation